CHOROBA ZAWODOWA WE WŁOSZECH

 

 

Podobnie jak w przypadku wypadków przy pracy, o których pisałam tutaj, urzędem zajmującym się chorobami zawodowymi jest INAIL, czyli Krajowy Zakład Ubezpieczeń od Wypadków przy Pracy.

Czym jest choroba zawodowa?

Do choroby zawodowej nie dochodzi nagle, jak w przypadku wypadku przy pracy – to proces rozłożony w czasie, gdyż w wyniku wykonywanych przez Was obowiązków stopniowo dochodzi do pogorszenia stanu zdrowia, co prowadzi do rozwinięcia się choroby zawodowej. Jak widzicie, konieczne jest wykazanie, że przyczyną choroby jest właśnie wykonywana praca lub środowisko, w którym przyszło Wam pracować i ryzyko z tym związane.

We włoskich przepisach istnieją dwa rodzaje chorób zawodowych – choroby ujęte w wykazie INAIL (podzielonym na branżę przemysłową i rolniczą) i choroby w nim nie ujęte:

• Choroby ujęte w wykazie – łatwiej jest w tym przypadku uzyskać orzeczenie o chorobie zawodowej, gdyż wystarczy wówczas wykazać, że pracowaliście w danym zawodzie, wykonując określone obowiązki, i że chorujecie na jedną z wymienionych w tabeli chorób. INAIL może odrzucić wniosek o uznanie choroby za zawodową jedynie w przypadku, gdy udowodni, że została ona spowodowana innymi przyczynami.
• Choroby nie ujęte w wykazie – tu sprawa nieco się komplikuje, gdyż musicie udowodnić urzędnikom, że Wasz stan zdrowia pogorszył się w wyniku wykonywanej pracy - konieczne jest wykazanie, że Wasze obowiązki i/lub warunki pracy naraziły Was na poniesienie uszczerbku na zdrowiu, do którego w końcu doszło.

Zgłoszenie choroby zawodowej

Procedurę orzeczenia o chorobie zawodowej rozpocząć musicie od powiadomienia o niej pracodawcy, załączając wydane przez lekarza zaświadczenie – macie na to 15 dni od pojawienia się objawów choroby, w przeciwnym wypadku utracicie prawo do chorobowego za okres poprzedzający zgłoszenie. Zaświadczenie lekarskie musi zostać przekazane pracodawcy jak najszybciej (możecie to zrobić za pośrednictwem innych osób, jeśli nie jesteście w stanie zająć się tym samodzielnie), lekarz natomiast powiadomi elektronicznie o chorobie INAIL – w ten sposób urząd może rozpocząć procedurę orzecznictwa.

Jeśli pracodawca nie prześle zgłoszenia o chorobie zawodowej do INAIL w ciągu pięciu dni od otrzymania zaświadczenia lekarskiego (za co grozi kara grzywny), możecie sami o to zadbać, by uniknąć ryzyka, że nie zostaną Wam wypłacone przysługujące świadczenia.

Nieco inna procedura obowiązuje w przypadku pracowników rolnych zatrudnionych na czas określony – zgłoszenia do INAIL nie dokonuje pracodawca, a lekarz, który w ciągu dziesięciu dni od pierwszej wizyty przesyła do urzędu specjalny formularz, będący jednocześnie zaświadczeniem lekarskim i zgłoszeniem choroby zawodowej.

Możecie złożyć wniosek o uznanie choroby zawodowej również w sytuacji, gdy już nie pracujecie, np. po przejściu na emeryturę czy w okresie bezrobocia.

Nieobecność w pracy z powodu choroby zawodowej

Jeżeli zachorujecie w okresie obowiązywania umowy o pracę i nie będziecie w stanie wykonywać swoich obowiązków, otrzymacie dzienne świadczenie chorobowe – wypłacane jest ono ze względu na tymczasową, całkowitą niezdolności do pracy i zastępuje wynagrodzenie przez okres rekonwalescencji. INAIL wypłaca je począwszy od czwartego dnia zwolnienia, nie licząc dnia pojawienia się objawów choroby, w następującym wymiarze:

• 60% średniego wynagrodzenia dziennego od 4. do 90. dnia
• 75% średniego wynagrodzenia dziennego do momentu powrotu do zdrowia

Wynagrodzenie za dzień pojawienia się objawów choroby i kolejne trzy dni pokrywa natomiast pracodawca, przy czym za pierwszy dzień otrzymacie pełną pensję, a za pozostałe trzy dni jej 60%, chyba że kontrakt zbiorowy Waszej branży przewiduje wyższą kwotę.

Jeśli leżycie w szpitalu i nie macie członków rodziny na utrzymaniu, INAIL może zmniejszyć o jedną trzecią wypadkowe za okres hospitalizacji.

Świadczenie to podlega opodatkowaniu od dochodu, pamiętajcie więc o uzyskaniu z INAIL rocznego zaświadczenia o dochodach (Certificazione Unica), które może być Wam potrzebne do zeznania podatkowego. 

Orzeczenie niezdolności do pracy

Na podstawie otrzymanych dokumentów i ewentualnie po poddaniu Was badaniom komisji lekarskiej INAIL ustala, w jakim stopniu Wasz organizm ucierpiał w wyniku rozpoznanej choroby zawodowej. Uszczerbek na zdrowiu wyrażany jest w procentach i w zależności od sytuacji mogą Wam przysługiwać niektóre świadczenia. Z góry uprzedzam, że w przypadku niezdolności do pracy ocenionej na mniej niż 6% nie przysługuje Wam żadne odszkodowanie ani tym bardziej renta.

Jeśli w okresie 15 lat od momentu wydania decyzji o uznaniu choroby zawodowej Wasz stan zdrowia ulegnie pogorszeniu, możecie złożyć w INAIL wniosek o ponowne przeprowadzenie oceny uszczerbku na zdrowiu w celu uzyskania dodatkowych świadczeń. Może to zrobić również INAIL – możecie zostać wezwani Was na komisję w celu ustalenia, czy przypadkiem Wam się nie polepszyło, co może poskutkować zmniejszeniem ewentualnie przyznanej renty lub nawet jej odebraniem. Można przeprowadzić maksymalnie sześć dodatkowych kontroli: raz w roku w ciągu pierwszych czterech lat (pomiędzy kontrolami musi upłynąć co najmniej rok), a następnie w siódmym i dziesiątym roku pobierania renty.

W zależności od sytuacji możecie mieć prawo do różnych świadczeń – najważniejsze w nich opisałam tutaj –> KLIK