CASSA INTEGRAZIONE GUADAGNI ORDINARIA (CIGO)

W artykule ogólnym o cassa integrazione pisałam o różnych jej rodzajach – dziś zajmę się tzw. CIGO (cassa integrazione ordinaria), która jest pierwszą tego typu „pomocą” ustanowioną przez państwo włoskie. Powstała ona w 1945 roku jako środek mający wspomóc firmy przechodzące restrukturyzację po II Wojnie Światowej, początkowo jedynie na północy Włoch, a od 1947 r. również na pozostałym terytorium republiki. 

Jakie firmy mogą korzystać z CIGO?

Z CIGO mogą korzystać firmy z sektora przemysłowego (industria) i budowlanego (edilizia) i dotyczy ona zarówno szczebla kierowniczego (quadri), jak i pracowników biurowych (impiegati) oraz fizycznych (operai). Wykluczeni są natomiast stażyści i osoby zatrudnione na podstawie umowy o projekt (contratto di progetto).

Szczegółowy wykaz sektorów jest następujący:

• zakłady budowlane
• zakłady kamieniarskie
• zakłady przemysłowe – produkcyjne, transportowe, wydobywcze oraz zajmujące się instalacjami, produkcją i dystrybucją energii elektrycznej, wody i gazu
• spółdzielnie produkcyjne i pracownicze (cooperative)
• spółdzielnie rolnicze zajmujące się przetwarzaniem i handlem własnymi produktami rolniczymi (dotyczy jedynie pracowników zatrudnionych na czas nieokreślony)
• przemysł leśny
• przemysł tytoniowy
• firmy zajmujące się wynajmem i dystrybucją filmów oraz drukiem taśm filmowych
• zakłady przemysłowe zajmujące się rozdrabnianiem oliwek na zlecenie osób trzecich
• zakłady produkujące cement wstępnie pakowany
• zakłady zajmujące się instalacjami elektrycznymi i telefonicznymi
• zakłady z sektora kolejowego zajmujące się budową i konserwacją torowisk 

Problemy zakładu nie mogą być zależne od zarządu czy pracowników – CIGO jest przyznawana jedynie wówczas, gdy firma przechodzi tymczasowy kryzys spowodowany przez czynniki zewnętrzne, np. klęski żywiołowe czy przejściowe trudności rynkowe. Pomoc państwa służy utrzymaniu zatrudnienia w firmie, gdyż skoro problemy są przejściowe, nie ma sensu zwalniać doświadczonych pracowników, którzy będą potrzebni, gdy trudności miną.

Wniosek o przyznanie CIGO

Wniosek składany jest w INPS przez pracodawcę (nie jest to zasiłek indywidualny, więc pracownicy nie składają wniosku), który ma na to (w uproszczeniu) 25 dni od momentu zawieszenia/zmniejszenia produkcji lub świadczenia usług.

Wysokość zasiłku

INPS wypłaca zawieszonym pracownikom zasiłek w wysokości 80% pensji, jaką otrzymalibyście w normalnych warunkach. W zależności od otrzymywanego przez Was wynagrodzenia, istnieje górna granica (tzw. massimale), ustalana co roku, której nie można przekroczyć – w roku 2013 obowiązują poniższe stawki maksymalne:

Pensja brutto	Maksymalna CIGO brutto	Maksymalna CIGO netto
Poniżej 2075,21 euro	959,22 euro	903,20 euro
Powyżej 2075,21 euro	1152,90 euro	1085,57 euro

UWAGA! W przypadku sektora budowlanego i kamieniarskiego, jeśli wniosek o przyznanie CIGO został złożony z powodów atmosferycznych (powódź, trąba powietrzna itp.), wysokość zasiłku zostaje zwiększona o 20%.

Oczywiście zasiłek wypłacany jest za okres, w którym powinniście pracować, a nie pracujecie, np.:

Firma, w której pracuje Kazio zostaje zmuszona do zmniejszenia produkcji i złożenia wniosku o przyznanie CIGO. Kazio, zamiast pracować 8 godzin dziennie 5 dni w tygodniu, pracuje jedynie od poniedziałku do środy, a w czwartek i piątek siedzi w domu. Za poniedziałek, wtorek i środę otrzymuje normalną pensję (100%), natomiast za czwartek i piątek zasiłek CIGO w wysokości 80% pensji.

Przybliżoną wysokość przysługującego Wam zasiłku CIGO możecie obliczyć sobie np. tutaj.

Maksymalny okres wypłacania zasiłku CIGO

Sektor	Zawieszenie pracownika	Redukcja czasu pracy
Budowlany i kamieniarski	13 tygodni	52 tygodnie
Pozostałe	13 tygodni plus ewentualne przedłużenie okresu do 12 lub 24 miesięcy

Utrata prawa do zasiłku CIGO

Jeśli w trakcie pobierania zasiłku znajdziecie inną pracę tymczasową, CIGO zostaje zawieszona na okres jej wykonywania, a później znowu wypłacana.