CASSA INTEGRAZIONE GUADAGNI STRAORDINARIA (CIGS)

W odróżnieniu od zasiłku CIGO, „nadzwyczajna” cassa integrazione (CIGS) może zostać przyznana firmom, których trudna sytuacja spowodowana jest przez nadzwyczajne okoliczności i wcale nie jest powiedziane, że jest ona przejściowa, a firmę da się uratować.

Do tego typu nadzwyczajnych okoliczności należą:

• restrukturyzacja firmy
• przekształcenie działalności firmy
• kryzys obejmujący całą branżę lub terytorium
• postępowanie upadłościowe wobec firmy

Jakie firmy mogą ubiegać się o przyznanie CIGS?

Firma ubiegająca się o objęcie procedurą CIGS musi zatrudniać co najmniej 15 pracowników w okresie sześciu miesięcy poprzedzających złożenie wniosku o przyznanie CIGS – małe zakłady nie mają prawa do korzystania z tej formy pomocy państwa. W niektórych przypadkach zatrudnienie musi być wyższe, w zależności od branży – poniżej przedstawiam Wam wykaz przedsiębiorstw, które mogą złożyć wniosek:

• zakłady przemysłowe
• zakłady budowlane i zajmujące się podobną do budowlanej działalnością
• spółdzielnie produkcyjne (cooperative) zajmujące się przetwarzaniem i handlem własnymi produktami rolniczymi (dotyczy jedynie pracowników zatrudnionych na czas nieokreślony)
• zakłady rzemieślnicze, których obroty w ostatnich dwóch latach zależały w ponad 50% od jednego zleceniodawcy, któremu została przyznana pomoc w postaci CIGS
• zakłady świadczące usługi stołówkowe i gastronomiczne na zlecenie firm korzystających z CIGS
• zakłady sprzątające na zlecenie firmy korzystającej z CIGS
• wydawnictwa prasowe zajmujące się wydawaniem dzienników i czasopism ogólnokrajowych – w ich przypadku zniesiony jest dolny limit zatrudnienia
• zakłady handlowe zatrudniające ponad 50 osób
• agencje turystyczne i biura podróży zatrudniające ponad 50 osób
• firmy ochroniarskie
• zakłady z branży lotniczej (łącznie z firmami świadczącymi usługi lotniskowe) bez względu na ilość pracowników

Pracownicy objęci CIGS

Abyście mogli skorzystać z zasiłku CIGS, musicie być zatrudnieni w danej firmie na podstawie umowy o pracę (na czas określony lub nieokreślony) od co najmniej 90 dni.

Do zasiłku CIGS nie mają prawa osoby pełniące funkcje kierownicze, tzw. dirigenti. Wykluczeni są też stażyści, osoby zatrudnione na podstawie umowy o projekt (contratto a progetto), poprzez agencje pośrednictwa pracy (somministrazione), osobom pracującym na rzecz firmy z własnego mieszkania (lavoratori a domicilio) oraz osobistym kierowcom właściciela zakładu.

Wniosek o przyznanie CIGS

Procedura przyznania CIGS jest dość skomplikowana, gdyż nie wystarczy wypełnić odpowiedniego formularza, wysłać do INPS i czekać na rozpatrzenie sprawy. Jako że jest to zasiłek „nadzwyczajny” (straordinaria), nadzwyczajna jest też procedura.

Przede wszystkim zarząd firmy musi przeprowadzić konsultacje ze związkami zawodowymi – jest to warunek niezbędny do tego, by w ogóle  móc złożyć wniosek o przyznanie CIGS. Konsultacje te mają na celu ochronę pracowników, jako stronę w szczególny sposób odczuwającą kryzys zakładowy. Konieczne jest ustalenie takiego wymiennego zastosowania CIGS w stosunku do poszczególnych pracowników, aby nikt nie był pokrzywdzony, biorąc oczywiście pod uwagę wymogi związane z działalnością firmy (jeśli w zakładzie jest tylko jedna osoba zajmująca się kontrolą jakości, to trudno, by wysłać ją na kilkumiesięczny zasiłek).

Wniosek należy złożyć nie do INPS, lecz do Ministerstwa Pracy, a pracodawca ma na to 25 dni od momentu zawieszenia/zmniejszenia produkcji lub świadczenia usług. Termin ten nie ma zastosowania w przypadku firm, wobec których prowadzone jest postępowanie upadłościowe.

Do wniosku pracodawca musi załączyć program dotyczący konsekwencji społecznych skorzystania przez firmę z CIGS. Ma on zawierać plan „odbudowy” przedsiębiorstwa oraz wskazywać środki mające chronić pracowników.

Jeśli Ministerstwo pozytywnie rozpatrzy wniosek i przyzna firmie CIGS, pracodawca składa do INPS odpowiedni wniosek o wypłatę świadczeń pracownikom. 

Wysokość zasiłku

INPS wypłaci Wam zasiłek w wysokości 80% pensji, jaką otrzymalibyście w normalnych warunkach, czyli otrzymacie go za okres, w którym powinniście pracować, a nie pracujecie. W zależności od otrzymywanego przez Was wynagrodzenia, istnieje górna granica (tzw. massimale), ustalana co roku, której nie można przekroczyć – w roku 2013 obowiązują poniższe stawki maksymalne:

Pensja brutto	Maksymalna CIGO brutto	Maksymalna CIGO netto
Poniżej 2075,21 euro	959,22 euro	903,20 euro
Powyżej 2075,21 euro	1152,90 euro	1085,57 euro

Maksymalny okres wypłacania zasiłku CIGS

Powód	Maksymalny okres wypłacania CIGS
Restrukturyzacja lub przekształcenie działalności firmy		24 miesiące plus ewentualne dwukrotne przedłużenie okresu o kolejne 12 miesięcy
Kryzys		12 miesięcy plus ewentualne przedłużenie okresu o kolejne 12 miesięcy
Postępowanie upadłościowe		12 miesięcy plus ewentualne przedłużenie okresu o kolejne 6 miesięcy

UWAGA! W przypadku każdej jednostki produkcyjnej firmy maksymalny okres CIGS nie może przekroczyć 36 miesięcy w ciągu 5 lat.

Utrata prawa do zasiłku CIGS

Prawo do CIGS zostanie Wam odebrane w następujących przypadkach:

• jeśli odmówicie udziału w proponowanym Wam szkoleniu zawodowym, jeśli odbywa się ono w odległości nie większej niż 50 km od Waszego miejsca zamieszkania lub dojazd publicznymi środkami transportu zajmuje mniej niż 80 minut
• w przypadku korzystania z CIGS z powodu upadłości firmy, jeśli odmówicie przyjęcia propozycji zatrudnienia zgodnej z Waszymi kwalifikacjami, nawet gdy oferowana pensja jest niższa (ale najwyżej o 20% od poprzedniego wynagrodzenia), a miejsce pracy znajduje się w odległości nie większej niż 50 km od Waszego miejsca zamieszkania lub dojazd publicznymi środkami transportu zajmuje mniej niż 80 minut
• jeśli w trakcie pobierania zasiłku znajdziecie inną pracę tymczasową lub rozpoczniecie działalność gospodarczą i nie poinformujecie o tym uprzednio INPS 

UWAGA! W komunikacie nr 15079 z dnia 25.09.2013 r. INPS poinformował, że w przypadku zatrudnienia na umowę o pracę (lavoro subordinato) pracownik nie musi już tego robić, gdyż pracodawca ma obowiązek przesłać tzw. formularz UNILAV, za pomocą którego informuje wszystkie urzędy (INPS, INAIL, Dyrekcję Pracy) o zatrudnieniu nowego pracownika.