ABORCJA WE WŁOSZECH

Doskonale zdaję sobie sprawę z tego, że aborcja jest tematem kontrowersyjnym – celem mojego bloga jest jednak podawanie informacji, bez wnikania w kwestie etyczne, dlatego też postanowiłam napisać również na ten temat. Nie jest to manifestacja poparcia ani pretekst do moralizowania – to po prostu jeden z tematów, które mogą interesować Polaków przebywających we Włoszech i w ten sposób do niego podchodzę. 

Kwestia przerywania ciąży regulowana jest we Włoszech przez ustawę nr 194 z dnia 22 maja 1978 roku – w przeciwieństwie do przepisów obowiązujących w Polsce, aborcja jest we Włoszech całkowicie legalna, zarówno z przyczyn zdrowotnych, finansowych, społecznych, czy rodzinnych. Prawo to przysługuje wszystkim kobietom, również cudzoziemkom, bez względu na to, czy przebywają tutaj legalnie, czy nie.

Kiedy można przerwać ciążę?

Przepisy dopuszczają przerwanie ciąży do dziewięćdziesiątego dnia, licząc od pierwszego dnia ostatniej miesiączki. Dlatego też musicie dobrze obliczyć wiek ciąży, by nie przekroczyć tego terminu, a pamiętajcie, że cała procedura aborcyjna zajmuje trochę czasu. Przekroczenie granicy 90 dni możliwe jest jedynie w przypadku, gdy ciąża, poród lub macierzyństwo stanowią poważne zagrożenie dla życia lub zdrowia (również psychicznego) kobiety.

Obowiązująca procedura

Oto procedura krok po kroku:

1. Po upewnieniu się, że jesteś w ciąży i podjęciu decyzji o jej usunięciu musisz udać się do lekarza. Może to być ginekolog, ale niekoniecznie – jeśli masz zaufanego lekarza, np. rodzinnego, masz prawo zwrócić się do niego, nie musi to być specjalista. Możesz też udać się do przychodni rodzinnej, tzw. consultorio – są to przychodnie publiczne, więc za wizytę zapłacisz jak w każdej innej placówce należącej do SSN.
2. Lekarz ma za zadanie przeprowadzić z Tobą rozmowę i przedstawić Ci możliwe inne opcje (np. adopcję) oraz Twoje prawa, jeśli zdecydujesz się na urodzenie dziecka.
3. Po zakończeniu rozmowy lekarz wystawia Ci odpowiednie zaświadczenie (certificato per l’interruzione di gravidanza), po czym masz co najmniej 7 (obowiązkowych) dni na refleksję – ma to na celu upewnienie się, że Twoja decyzja nie została podjęta pochopnie. Wyjątek stanowi sytuacja, gdy zabieg musi być przeprowadzony jak najszybciej, np. gdy minęło już prawie 90 dni od poczęcia – wówczas lekarz wystawia zaświadczenie ze wskazaniem, iż ciążę należy usunąć w trybie pilnym.
4. W oczekiwaniu, aż minie przepisowe 7 dni, możesz zacząć szukać szpitala – może to być placówka zarówno publiczna, jak i prywatna z podpisanym kontraktem z SSN (convenzionata) – w której będziesz mogła poddać się zabiegowi. Weź pod uwagę, że istnieją szpitale przyjmujące tylko i wyłącznie pacjentki „przysłane” przez przychodnię rodzinną, w innych istnieje rejonizacja, choć w większości można umówić się na zabieg bezpośrednio, bez względu na miejsce zamieszkania.
5. Po odczekaniu wymaganego okresu czasu możliwe jest przeprowadzenie zabiegu, zazwyczaj w tzw. reżimie day hospital, czyli bez konieczności pozostania w szpitalu (oczywiście w zależności od przypadku).

ZABIEG USUNIĘCIA CIĄŻY I OPIEKA SZPITALNA Z NIM ZWIĄZANA SĄ DARMOWE!

Osoby niepełnoletnie

Jeśli nie ukończyłaś jeszcze 18 lat, masz do wyboru dwie opcje, w zależności od Twojej sytuacji rodzinnej i osobistej:

• możesz udać się do lekarza z rodzicami (lub z osobą sprawującą nad Tobą opiekę z punktu widzenia przepisów prawa), którzy podpiszą zgodę na zabieg
• jeśli nie chcesz lub nie możesz powiedzieć rodzicom o ciąży, powiedz o tym lekarzowi, który zgłosi Twój wniosek o upoważnienie do przeprowadzenia zabiegu bez zgody rodziców do sądu opiekuńczego (giuduce tutelare)

Pigułka aborcyjna (Ru486)

Włoska Agencja Farmakologiczna (AIFA – Agenzia Italiana del Farmaco) dopuściła do obrotu pigułkę aborcyjną Ru486 w październiku 2009 roku, więc obecnie możecie wybrać pomiędzy zabiegiem operacyjnym a farmakologicznym usunięciem ciąży. W przypadku pigułki jest to możliwe jedynie w pierwszych 7 tygodniach ciąży i w niektórych przypadkach jej zastosowanie jest niemożliwe, m. in. w przypadku kobiet cierpiących na niewydolność nerek czy przyjmujących leki przeciwzakrzepowe.

W większości włoskich regionów przepisy stanowią, że w przypadku użycia pigułki aborcyjnej obowiązkowy jest co najmniej trzydniowy pobyt w szpitalu, w związku z czym w niektórych placówkach Ru486 nie jest stosowana, gdyż oddziały nie mają wystarczająco dużo miejsc. Dlatego też najlepiej zapytać w wybranym szpitalu, czy istnieje możliwość farmakologicznego usunięcia ciąży.

Klauzula sumienia (obiezione di coscienza)

Przepisy nie zmuszają włoskich lekarzy do przeprowadzania aborcji – mogą oni odmówić jej przeprowadzenia, powołując się na tzw. klauzulę sumienia. Nie oznacza to jednak, że mogą odmówić leczenia i udzielenia pomocy kobiecie przed i po zabiegu, co podkreślił niedawno włoski Sąd Kasacyjny wyrokiem n° 14979 z dnia 02.04.2013 roku – klauzula sumienia zwalnia ich jedynie z obowiązku uczestnictwa w samym zabiegu. Nie mogą też odmówić jego wykonania w przypadku bezpośredniego zagrożenia życia kobiety.

W praktyce wygląda to tak, że ok. 70% włoskich ginekologów korzysta z klauzuli sumienia i nie przeprowadza aborcji (a często nie chce nawet wystawić zaświadczenia koniecznego do jej przeprowadzenia), co powoduje, że w niektórych szpitalach bardzo trudno jest znaleźć lekarza, który podejmie się wykonania zabiegu. Tak więc teoretycznie kobiety mają prawo usunąć niechcianą ciążę, lecz nie zawsze prawo to jest im w pełni gwarantowane.

KOBIETA DECYDUJĄCA SIĘ NA ZABIEG USUNIĘCIA CIĄŻY MA PRAWO DO ZACHOWANIA CAŁKOWITEJ ANONIMOWOŚCI, A WIĘC JEJ DANE NIE MOGĄ BYĆ W ŻADEN SPOSÓB UJAWNIONE!