ZASADY PRZYZNAWANIA OBYWATELSTWA WŁOSKIEGO

Zgodnie z włoskimi przepisami (kwestię obywatelstwa reguluje ustawa nr 91 z dnia 05.02.1992 r.), obywatelstwo włoskie automatycznie uzyskuje się na podstawie tzw. prawa krwi (z łac. ius sanguini), co oznacza, że jeśli przynajmniej jedno z rodziców jest obywatelem włoskim, dziecko dziedziczy to obywatelstwo, a więc w świetle włoskiego prawa jest obywatelem włoskim. Nie ma natomiast zastosowania tzw. prawo ziemi (z łac. ius soli), dlatego też nie wystarczy urodzić się we Włoszech, by uzyskać obywatelstwo włoskie (z wyjątkiem osób znalezionych na terytorium Włoch, w przypadku których nie jest możliwe ustalenie obywatelstwa lub których rodzice są nieznani).

Są też przypadki szczególne, które umożliwiają automatyczne przyznanie obywatelstwa włoskiego:

• uznanie małoletniego przez rodzica posiadającego obywatelstwo włoskie lub na mocy orzeczenia sądowego (po ukończeniu 18 lat osoba zainteresowana musi wyrazić wolę otrzymania obywatelstwa, ma na to rok od momentu uznania przez włoskiego rodzica)
• adopcja w przypadku małoletnich (w przypadku adopcji osób pełnoletnich, mogą one wystąpić o przyznanie obywatelstwa włoskiego po 5 latach zameldowania we Włoszech, od momentu adopcji)

Obcokrajowcy mogą starać się o przyznanie włoskiego obywatelstwa, jeśli spełniają określone warunki, z czego najpopularniejsze to:

1. zawarcie związku małżeńskiego z obywatelem włoskim
2. legalny pobyt we Włoszech przez określony okres czasu

OBYWATELSTWO NA PODSTAWIE ZWIĄZKU MAŁŻEŃSKIEGO Z OBYWATELEM WŁOSKIM

Samo zawarcie związku małżeńskiego nie oznacza, że automatycznie uzyskuje się włoskie obywatelstwo, choć zauważyłam, że wielu Włochów jest przekonanych, że tak właśnie jest. Zgodnie z obowiązującymi przepisami, trzeba dodatkowo przebywać legalnie we Włoszech od co najmniej 2 lat, natomiast w przypadku osób mieszkających poza granicami Włoch, wniosek może być złożony dopiero po 3 latach od zawarcia związku małżeńskiego. Jeśli macie dzieci, naturalne lub adoptowane (rodzicami muszą być obydwoje małżonkowie), okres ten skracany jest o połowę, czyli wystarczy rok zameldowania lub półtora roku od momentu zawarcia związku małżeńskiego.

Warto pamiętać, że w momencie wydania decyzji o przyznaniu obywatelstwa włoskiego małżeństwo nadal musi być ważne – jeśli w między czasie nastąpiła separacja, rozwód lub unieważnienie związku małżeńskiego, wniosek o przyznanie obywatelstwa zostanie odrzucony.

OBYWATELSTWO NA PODSTAWIE LEGALNEGO POBYTU

Okres, jaki pozwala na ubieganie się o obywatelstwo włoskie na podstawie legalnego pobytu we Włoszech jest zmienny:

obywatele UE	4 lata
obywatele państw spoza UE	10 lat
uchodźcy polityczni i bezpaństwowcy uznani oficjalnie	5 lat
osoby pełnoletnie urodzone we Włoszech	3 lata
osoby pochodzenia włoskiego (jeśli przynajmniej jedno z rodziców lub krewnych drugiego stopnia w linii prostej to obywatele włoscy na podstawie prawa krwi)	3 lata
pełnoletnie dzieci cudzoziemców, którzy otrzymali obywatelstwo włoskie	5 lat (od momentu otrzymania obywatelstwa włoskiego przez rodzica)

POZOSTAŁE PRZYPADKI

Prezydent Republiki Włoskiej może też przyznać obywatelstwo włoskie osobom spełniającym następujące warunki:

• cudzoziemcom urodzonym na terytorium Włoch i mieszkającym we Włoszech nieprzerwanie od urodzenia do osiągnięcia pełnoletności
• cudzoziemcom, którzy pracowali na rzecz państwa włoskiego (w tym poza granicami Włoch) przez co najmniej 5 lat
• cudzoziemcom zasłużonym dla Włoch
• cudzoziemcom, w przypadku których istnieją umotywowane interesy państwowe

Utracić obywatelstwo włoskie można automatycznie lub przez jego zrzeczenie się. Automatycznie traci obywatelstwo osoba, która przyjęła urząd publiczny lub wstąpiła do służby wojskowej w innym kraju i nie zrezygnowała z niego pomimo żądań włoskich władz lub w przypadku której doszło do zmiany decyzji o adopcji przez obywatela włoskiego z winy tej osoby. We wszystkich innych przypadkach utrata obywatelstwa następuje tylko i wyłącznie na umotywowany wniosek zainteresowanego, czyli np. nie traci się uzyskanego obywatelstwa po rozwodzie.   

Od 1993 roku włoskie przepisy dopuszczają posiadanie obywatelstwa innego kraju bez konieczności rezygnacji w obywatelstwa włoskiego.

SZCZEGÓŁOWE ZASADY PRZYZNAWANIA OBYWATELSTWA WŁOSKIEGO ZNAJDZIECIE W OSOBNYCH ARTYKUŁACH, PODZIELONYCH ZE WZGLĘDU NA PODSTAWĘ SKŁADANIA WNIOSKU (znajdziecie je w zakładce "Obywatelstwo").