ŚLUB CYWILNY WE WŁOSZECH (Z OBYWATELEM WŁOSKIM)

 

Ostatnia aktualizacja: 29.08.2022 r.

Jeśli macie zamiar zawrzeć związek małżeński z obywatelem włoskim, macie do wyboru kilka opcji: ślub cywilny we Włoszech lub w Polsce, ślub konkordatowy we Włoszech lub w Polsce oraz, dla osób chcących zorganizować dwie uroczystości w obu krajach, ślub kościelny w jednym państwie plus ślub cywilny w drugim. W tym artykule zajmę się formalnościami, jakich trzeba dokonać z celu pobrania się w urzędzie stanu cywilnego we Włoszech, przez które zresztą sama przechodziłam w 2011 roku.;)

Przede wszystkim radzę Wam skontaktować się ze sporym wyprzedzeniem z Urzędem Stanu Cywilnego (Ufficio dello Stato Civile) gminy, w której zamierzacie się pobrać i dokładnie wypytać, co jest potrzebne, kiedy i gdzie musicie się stawić, z jakimi dokumentami i tak dalej. Przepisy niby są ogólnokrajowe, ale każda gmina ma swoje procedury, związane zwłaszcza z czasem „rezerwacji” sali ślubów – w dużych miastach oraz w gminach atrakcyjnych z krajobrazowego lub historycznego punktu widzenia sale trzeba czasem rezerwować aż z rocznym wyprzedzeniem! Różnice dotyczą też m. in. interpretacji ważności zaświadczenia o zdolności prawnej do zawarcia związku małżeńskiego (tzw. nulla osta al matrimonio) czy też trwania zapowiedzi (pubblicazioni), więc naprawdę warto dowiedzieć się wszystkiego wcześniej, by uniknąć później niepotrzebnej paniki.

A teraz po kolei – jak wygląda ślub cywilny we Włoszech? Z mojego rzymskiego doświadczenia wynika, iż kolejność jest następująca:

1. zgłaszacie chęć pobrania się w urzędzie stanu cywilnego, przedstawiając wszystkie wymagane dokumenty, i wnioskujecie o wydanie zapowiedzi (richiesta di pubblicazioni), składając coś w rodzaju przyrzeczenia (promessa di matrimonio lub giuramento), które nie jest jednak w żadnym wypadku wiążące, jeśli chodzi o samo zawarcie małżeństwa – możecie ze ślubu zrezygnować, ale w ciągu roku od złożenia przyrzeczenia Wasz niedoszły małżonek ma np. prawo zażądać zwrotu prezentów, jakie w związku z przyrzeczeniem otrzymaliście oraz kosztów związanych z organizacją imprezy
2. USC dokonuje publikacji zapowiedzi
3. jeśli nikt nie zgłosi powodu, dla którego nie możecie się pobrać, USC wydaje Wam zaświadczenie o braku przeszkód do zawarcia małżeństwa
4. wybieracie datę ślubu
5. pobieracie się

POTRZEBNE DOKUMENTY

Wasz włoski partner musi w zasadzie przedstawić tylko i wyłącznie dowód osobisty, gdyż wszystkie inne dokumenty (akt urodzenia, zaświadczenie o zameldowaniu czy o stanie cywilnym) są „wyciągane” bezpośrednio przez urząd, który nie może wymagać od obywatela przedstawiania dokumentów będących już w posiadaniu włoskiej administracji publicznej. Jeśli chodzi o obywateli polskich, muszą oni dodatkowo dostarczyć zaświadczenie o zdolności prawnej do zawarcia związku małżeńskiego za granicą, tzw. nulla osta al matrimonio. Jest do dokument niezbędny, gdyż poświadcza, że zgodnie z dokumentacją będącą w posiadaniu polskich władz nie istnieją powody, dla których nie możecie się pobrać (np. pozostajecie w ważnym związku małżeńskim).

Zaświadczenie takie wydaje Urząd Stanu Cywilnego w Polsce, a więc musicie się w tym celu udać do gminy, w której jesteście zameldowani lub która była Waszym ostatnim miejscem zameldowania na terenie kraju. Do wniosku o wydanie zaświadczenia należy załączyć skrócony odpis aktu urodzenia (chyba że urodziliście się w tej samej gminie – wtedy zazwyczaj nie ma takiej potrzeby), zaświadczenie o stanie cywilnym przyszłego małżonka (certificato di stato libero) przetłumaczone na język polski przez tłumacza przysięgłego oraz dowód uiszczenia opłaty skarbowej. W przypadku osób rozwiedzionych oraz wdowców konieczne jest również załączenie odpisu aktu ślubu z adnotacją o rozwodzie i odpisu aktu zgonu.

Koszt uzyskania zaświadczenia: opłata skarbowa w wysokości 38 zł (2019 r.)

Jeśli nie macie możliwości uzyskania zaświadczenia w Polsce, możecie skorzystać z pośrednictwa konsulatu, co oczywiście wiąże się z większymi kosztami i dłuższym czasem oczekiwania.

Od momentu wejścia w życie Rozporządzenia UE nr 2016/1191, czyli od 16.02.2019 r., nie jest konieczne tłumaczenie ani uwierzytelnienie zaświadczenia za pomocą apostille, co wyjaśniłam dokładnie tym artykule: KLIK.

Zaświadczenie wydane przez polski USC ma ważność 6-miesięczną, podobnie jak włoski dokument. Włoskie urzędy różnie interpretują przepisy dotyczące tego, kiedy liczy się ważność nulla osta – niektóre gminy wymagają jego ważności zarówno w momencie zapowiedzi, jak i w momencie zawierania związku małżeńskiego (co jest dość logiczne), inne natomiast twierdzą, że wystarczy, iż będzie ono ważne jedynie w momencie zapowiedzi.

UWAGA! Niektóre włoskie urzędy stanu cywilnego wymagają również odpisu aktu urodzenia, lecz wymóg ten powinien dotyczyć tylko tych przypadków, w których zaświadczenie o zdolności prawnej do zawarcia małżeństwa nie zawiera danych dotyczących daty urodzenia oraz imion i nazwisk rodziców – polskie zaświadczenie dane te zawiera, więc uważam wymaganie aktu urodzenia za zbędną fanaberię.

ZAPOWIEDZI

Po upewnieniu się, że wszystko jest w porządku, włoski USC dokonuje publikacji zapowiedzi, tzw. pubblicazioni. Jest to procedura, która ma na celu umożliwienie osobom, które ewentualnie mogłyby sprzeciwić się zawarciu przez Was ślubu, skontaktowanie się z urzędem i zgłoszenie takiego sprzeciwu. Zapowiedzi publikowane są obecnie na stronach internetowych gmin i zgodnie z przepisami muszą być upublicznione przez co najmniej 8 dni, po czym odczekuje się kolejne 3 dni, a począwszy od dwunastego dnia od momentu publikacji zapowiedzi możecie się pobrać, co poświadcza nulla osta wydane przez włoski USC.

Koszt zapowiedzi: znaczek skarbowy o wartości 16 euro.

ŚWIADKOWIE

Zgodnie z art. 107 Kodeksu Cywilnego potrzebować będziecie dwóch świadków, którzy powinni znać język włoski (co nie znaczy, że muszą być obywatelami włoskimi). Związane jest to z koniecznością zrozumienia tekstu ceremonii, podczas której odczytywane są przepisy prawa włoskiego. Jeśli Wasi świadkowie nie znają włoskiego, konieczna będzie obecność tłumacza, nominowanego przez USC. Świadkowie muszą okazać dokument tożsamości i podpisać się na dokumentacji poświadczającej zawarcie przez Was związku małżeńskiego.