CASSA INTEGRAZIONE GUADAGNI IN DEROGA (CIGD)

Ten rodzaj pomocy państwa jest wyjątkowy, gdyż nie został ustanowiony przepisami, wręcz przeciwnie – jest on właśnie wyjątkiem od obowiązujących norm dotyczących cassa integrazione, których zarys przedstawiłam Wam tutaj. Oznacza to, że również firmy, które nie zaliczają się do przedsiębiorstw mogących korzystać z CIGO i CIGS, a przechodzą kryzys, mają szansę na otrzymanie pomocy.

Ponieważ zasady przyznawania CIGD nie są ustalone na poziomie krajowym, procedura przyznawania zasiłku regulowana jest przez poszczególne regiony. Dlatego też nie mogę podać Wam ogólnych reguł, gdyż wszystko zależy od tego, gdzie mieszkacie. Wprawdzie decyzja o przyznaniu danej branży czy terytorium CIGD podejmowana jest przez rząd, jednak po publikacji odpowiedniego dekretu wszystkie kompetencje przechodzą na szczebel regionalny i to władze regionów zajmują się szczegółami i wprowadzeniem przepisów w życie.

Jakie firmy mogą ubiegać się o przyznanie CIGD?

W zależności od decyzji ministerstwa, pomoc w postaci CIGD zostaje przyznana określonym branżom lub obszarom objętym kryzysem, w przypadku których nie ma możliwości skorzystania z „normalnej” cassa integrazione.

Pracownicy objęci CIGD

Jeśli Waszej firmie zostanie przyznany zasiłek CIGD, abyście mogli z niego skorzystać, musicie być w niej zatrudnieni na podstawie umowy o pracę (na czas określony lub nieokreślony) od co najmniej 90 dni. W odróżnieniu od CIGO i CIGS, do CIGD mają prawo również stażyści, pracownicy zatrudnieni poprzez agencje pośrednictwa pracy (somministrazione) oraz osoby pracujące na rzecz firmy z własnego mieszkania (lavoratori a domicilio).

Wykluczone są natomiast osoby pełniące funkcje kierownicze, tzw. dirigenti.

Do niedawna dodatkowym wymogiem było złożenie oświadczenia o natychmiastowej gotowości do podjęcia zatrudnienia lub szkolenia mającego na celu Wasze przekwalifikowanie (dichiarazione di immediata disponibilità al lavoro e riqualificazione professionale), jednak obowiązek ten został zniesiony w połowie 2012 roku.

Wniosek o przyznanie CIGD

W ciągu 20 dni od zawieszenia normalnej pracy zakładu pracodawca wysyła wniosek do władz Regionu lub Prowincji, w którym ma siedzibę firma, a sama procedura składania wniosku zmienia się w zależności właśnie od regionu. Czasami wniosek musi być przesłany również do INPS, ale powtarzam, wszystko zależy od umowy regionalnej.

Podobnie jak w przypadku CIGS, konieczne jest porozumienie ze związkami zawodowymi, które ma na celu ochronę pracowników. Protokół z konsultacji należy załączyć do wniosku, razem z wykazem zawieszonych pracowników, na rzecz których wnioskuje się o przyznanie zasiłku.

Wysokość zasiłku

INPS wypłaci Wam zasiłek w wysokości 80% pensji za okres, w którym powinniście pracować, a nie pracujecie. W zależności od otrzymywanego przez Was wynagrodzenia, istnieje górna granica (tzw. massimale), ustalana co roku, której nie można przekroczyć – w roku 2013 obowiązują poniższe stawki maksymalne:

Pensja brutto	Maksymalna CIGO brutto	Maksymalna CIGO netto
Poniżej 2075,21 euro	959,22 euro	903,20 euro
Powyżej 2075,21 euro	1152,90 euro	1085,57 euro

Maksymalny okres wypłacania zasiłku CIGD zmienia się w zależności od Regionu i poszczególnych sytuacji, w każdym razie nie powinien on przekroczyć 12 miesięcy.

Utrata prawa do zasiłku CIGD

Prawo do CIGD zostanie Wam odebrane, jeśli w trakcie pobierania zasiłku znajdziecie inną pracę tymczasową lub rozpoczniecie działalność gospodarczą i nie poinformujecie o tym uprzednio INPS. 

UWAGA! W komunikacie nr 15079 z dnia 25.09.2013 r. INPS poinformował, że w przypadku zatrudnienia na umowę o pracę (lavoro subordinato) pracownik nie musi już tego robić, gdyż pracodawca ma obowiązek przesłać tzw. formularz UNILAV, za pomocą którego informuje wszystkie urzędy (INPS, INAIL, Dyrekcję Pracy) o zatrudnieniu nowego pracownika.